Dzięki uprzejmości redakcji Portalu Wirtualne Pniewy mam zaszczyt prowadzić dla Państwa stały cykl impresji historycznych. Mam nadzieję, że będą one dla Państwa interesujące. Dziś kolejne spotkanie.
Włoski Poznaniak
Jan Baptysta Quadro zmarł więc ostatecznie w biedzie i zapomnieniu, w roku 1590 zamieszkując swe ostatnie dni w wykuszu, przyznanym mu staraniem poznańskich rajców przy ulicy Masztalerskiej. Rajców, którzy pamiętali, że choćby dzięki pozostałym do dziś dziełom artysty ? takim jak poznańska Waga, Ratusz czy nagrobek biskupa Adama Konarskiego w Poznańskiej Katedrze ? ten przybyły z Włoch genialny architekt stał się przecież jednym z najbardziej znanych Poznaniaków.
Nie wiadomo, kiedy dokładnie przyszedł na świat. Musiało to jednak mieć miejsce gdzieś około połowy lat 20-tych XVI wieku. Więcej wiemy natomiast o miejscu jego urodzenia. Musiały to być przedmieścia Lugano, a ściślej Messyny czyli inaczej szeroko rozumiane okolice jeziora Como, bowiem nasz bohater przynależał do grupy artystów, których ich współcześni nazywali komaskami. Jaką dziedziną sztuki parali się owi komaskowie? Byli oni architektami, a jednym z ich najwybitniejszych przedstawicieli był Jan Babtysta Quadro.
Jan Baptysta Quadro ok. 1525-1590
Quadro ostatecznie osiadł na stałe w Wielkopolsce, choć wcześniej miał też za sobą pracę w Saksonii i na Śląsku. Symboliczną datą jego związków z naszym regionem, a ściślej mówiąc z Poznaniem, był dzień 13 marca 1550 roku, kiedy to młody artysta podpisał w tym mieście kontrakt na budowę ratusza. Rok później Quadro udał się też na jakiś czas do Płocka, gdzie pełnił rolę konsultanta przy przebudowie tamtejszej katedry. Młody Włoch musiał być człowiekiem naprawdę w Wielkopolsce rozchwytywanym, bowiem ? jak informują kronikarskie zapisy ? w tym samym roku, biskup poznański, Benedykt Izdbieński wytoczył mu proces o niedotrzymanie terminów przy budowie jego zamku w Krobii.
Perypetie te nie wpłynęły jednak zupełnie na popularność artysty, bowiem w roku 1552 Jan Baptysta objął uroczyście funkcję architekta miejskiego, którą nieprzerwanie sprawował przez 10 lat, a i późnie ? do końca lat 60-tych XVI wieku ? sporadycznie pobierał wynagrodzenie za pracę na rzecz swego miasta. Miasta, w którym założył także rodzinę, żeniąc się z tutejszą mieszczką Barbarą Sztametówną.
Włoski imigrant należał z czasem do najzamożniejszych poznańskich mieszczan. Był właścicielem kilku kamienic i winiarni w poznańskim rynku, a także tutejszej łaźni i cegielni. Interesy prowadził jednak niefrasobliwie i gdy w 1575 roku wycofał się z ich prowadzenia jego pokaźny majątek pochłonęły rozliczne procesy o długi. Procesy, które całkowicie go zrujnowały. Jak wielu współczesnych artystów Jan Baptysta Quadro zmarł więc ostatecznie w biedzie i zapomnieniu, w roku 1590 zamieszkując swe ostatnie dni w wykuszu, przyznanym mu staraniem poznańskich rajców przy ulicy Masztalerskiej. Rajców, którzy pamiętali, że choćby dzięki pozostałym do dziś dziełom artysty ? takim jak poznańska Waga, Ratusz czy nagrobek biskupa Adama Konarskiego w Poznańskiej Katedrze ? ten przybyły z Włoch genialny architekt stał się przecież jednym z najbardziej znanych Poznaniaków.
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.