Rok 2018 zapisze się na kartach historii. 11 listopada Polska będzie obchodziła 100. rocznicę odzyskania niepodległości; niepodległości, o którą walczyła przez 123 lata. Jednak rok 2018 to także rok istotny dla regionu Wielkopolski, gdyż 27. 12. Wielkopolanie uczczą 100. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
W te obchody włącza się również Szkoła Podstawowa w Pniewach, której patronem są Powstańcy Wielkopolscy.
W najbliższych miesiącach systematycznie będziemy prezentowali mieszkańcom sylwetki Powstańców Wielkopolskich z regionu Pniew i okolic.
Zachęcamy również rodziny, których przodkowie byli Powstańcami i pragną zaprezentować ich postać, o kontakt mailowy ze szkołą: sekretariat@sppniewy.szkolnastrona.pl lub bezpośrednio z koordynatorką projektu – Ewą Krumryk e-krumryk@wp.pl
>> Pierwszą opisaną osobą był Pan Stanisław Niegolewski <<
>> Drugą przypomnianą postacią był Pan Antoni Flieger <<
>> Jako trzeciego zaprezentowano Pana Stanisława Szurkę <<
>> Później pisaliśmy o Janie Jachmannie <<
>> Przypomnieliśmy postać Józefa Brychczyńskiego <<
>> Kolejną osobą była Helena Bogusławska <<
>> Poznaliśmy też postać Benedykta Raczkowskiego <<
dr Felicki stoi trzeci od lewej
Przedstawiając sylwetki osób związanych z setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości, nie możemy pominąć osoby doktora Włodzimierza Felickiego, którego losy zostały wpisane w walki o niepodległość Ojczyzny.
Włodzimierz Felicki urodził się niedaleko Środy Wielkopolskiej, w Brzeziu,
w 1891 r.. Szkołę podstawową i liceum im. Marii Magdaleny ukończył w Poznaniu. Przez cztery lata studiował medycynę w Berlinie.
W tym czasie Niemcy od dawna przeczuwali wybuch powstania w Wielkopolsce i czynili przygotowania do walk, szczególnie w miejscowościach o przewadze ludności niemieckiej.
Włodzimierz Felicki w Powstaniu Wielkopolskim ratował rannych żołnierzy, mając bezpośredni wpływ na ich zdolność bojową, dzięki szybkiemu przywracaniu ich do walki. Niósł pomoc medyczną na pierwszej linii frontu, szczególnie pod Nakłem i Kcynią, gdzie walki były bardzo ciężkie i krwawe. W powołanej powstańczej służbie zdrowia, organizował punkty opatrunkowe, szpitale polowe, a także transport ciężko rannych do szpitali.
Po Powstaniu Wielkopolskim dokończył studia i napisał pracę doktorską we Lwowie.
Jego pasją była ginekologia, a praktykę na tym oddziale odbył w Klinice Ginekologiczno – Położniczej w Poznaniu.
Mimo tego, że nigdy nie był lekarzem wojskowym, zawsze służył żołnierzom, dzieląc ich los, także w wojnie w 1920 roku.
Od 1924 roku był związany z Pniewami. Jego pierwszym miejscem zamieszkania był budynek poczty konnej.
Tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, w sierpniu 1939 r., dr Felicki został powołany do wojska. Jego żona i córeczka zostały uwięzione przez Niemców we Wronkach. On sam miał być natychmiast rozstrzelany.
Dr Włodzimierz Felicki, kierując się z wojskiem ku granicy wschodniej, dostał się do niewoli sowieckiej i został wywieziony do Starobielska. Jego dobroć, empatia i szacunek dla życia ludzkiego, nawet życia wroga, uchroniły go przed rozstrzelaniem w Katyniu. Ratując rodzącą żonę komendanta obozu i ich nowo narodzone dziecko, uniknął śmierci, ale był zmuszony pracować w nieludzkich warunkach, walcząc z poważną chorobą.
Następnie przedostał się do obwodu orenburskiego, gdzie tworzono Wojsko Polskie. Razem z armią generała Władysława Andersa przemierzył cały szlak bojowy przez Irak, Iran, Palestynę, Libię aż do Włoch.
Pod Monte Cassino, gdzie toczyły się krwawe walki, kierował przyfrontową stacją krwiodawstwa i wykonywał zabiegi chirurgiczne. Otrzymał wiele orderów i odznaczeń. Pod koniec wojny pozostał z rannymi żołnierzami kierując Polskim Szpitalem w Loretto.
Do Pniew wrócił w 1947 roku. W dzień jego powrotu, mieszkańcy miasta i okolic przywitali go kwiatami, a orkiestra odprowadziła ulicą Dworcową aż do domu.
Doktor Felicki był wyjątkowo oddanym lekarzem.
Niejednokrotnie, widząc biedę w domu pacjenta, zostawiał pieniądze na wykupienie lekarstw. Często mówił, że polne kwiaty będą dla niego najlepszą zapłatą.
Mieszkańcy Pniew pamiętają sylwetkę Doktora, który w nocy na „ furmance”, otulony kożuchem, jechał z gospodarzem, gdzieś do odległej wsi do chorego, czy rodzącej kobiety.
Doktor Felicki prowadził szpital w Pniewach, pracował w przychodni, udzielał się społecznie, był kochany i poważany.
Był wielkim patriotą. Zmarł w listopadzie 1957 roku. Spoczął na cmentarzu
w Pniewach… o kilka kroków od swojego domu i ogrodu, który bardzo lubił. Jego pogrzeb zgromadził tłumy wdzięcznych ludzi, którzy żegnali go z wielkim żalem i szacunkiem.
Zdjęcia i informacje udostępnione przez córkę doktora Włodzimierza Felickiego- dr med. Izabelę Felicką- Hryniewiecką.
Jadwiga Ptaszyńska
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.