Opublikowano: 8 grudnia 2018

• Wiadomości
• Żyli wśród nas

Sylwetki Powstańców Wielkopolskich

Rok 2018 zapisze się na kartach historii. 11 listopada Polska będzie obchodziła 100. rocznicę odzyskania niepodległości; niepodległości, o którą walczyła przez 123 lata. Jednak rok 2018 to  także  rok istotny dla regionu Wielkopolski, gdyż 27. 12. Wielkopolanie uczczą 100. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.

W te obchody włącza się również Szkoła Podstawowa w Pniewach, której patronem są Powstańcy Wielkopolscy.

W najbliższych miesiącach systematycznie będziemy prezentowali mieszkańcom sylwetki Powstańców Wielkopolskich z regionu Pniew i okolic.

Zachęcamy również rodziny, których przodkowie byli Powstańcami i pragną zaprezentować ich postać, o kontakt mailowy ze szkołą: sekretariat@sppniewy.szkolnastrona.pl lub bezpośrednio z koordynatorką projektu – Ewą Krumryk  e-krumryk@wp.pl

>> Pierwszą opisaną osobą był Pan Stanisław Niegolewski <<

>> Drugą przypomnianą postacią był Pan Antoni Flieger <<

>> Jako trzeciego zaprezentowano Pana Stanisława Szurkę <<

>> Później pisaliśmy o Janie Jachmannie <<

>> Przypomnieliśmy postać Józefa Brychczyńskiego <<

>> Kolejną osobą była Helena Bogusławska <<

>> Poznaliśmy też postać Benedykta Raczkowskiego <<

>> Tu sylwetka dr Włodzimierza Felickiego <<

>> Poznać możemy tutaj postać Edmunda Bogusławskiego << 

>> Tutaj Ludwik Starkowski << 

 

Bronisław Kałek

Mój dziadek urodził się w dniu 29 kwietnia 1899 roku w Podrzewiu w wielodzietnej rodzinie.

Miał liczne  rodzeństwo : 3 siostry / Marysia, Stanisława, Bronisława/ oraz    5 braci / /Czesław, Józef, Stanisław, Antoni, Franciszek/.

Rodzice  dziadka Antonina i Stanisław Kałek byli właścicielami 30 ha gospodarstwa rolnego w Podrzewiu.

Ich gospodarstwo specjalizowało się w produkcji zboża oraz hodowli byków rozpłodowych.

Dziadek w wieku 18 lat został wcielony do niemieckiego wojska  jako rekrut, do jednostki stacjonującej we Frankfurcie, brał udział w I wojnie światowej  / zachowała się fotografia rekruta wysłana pocztą w dniu 29 .06.1917 roku/. Brał czynny udział z bronią w  ręku od 07.01.1919 do 15.02.1919 roku w trakcie wypierania Niemców (Grenzschutz) w walkach przy zdobywaniu miejscowości : Międzychód, Zbąszyń i okolic pod dowództwem ppor. Napierała na froncie zachodnim.

Po zakończeniu I Wojny Światowej wrócił do rodzinnego domu w Podrzewiu i w styczniu dołączył do Powstania.

Za udział w Powstaniu, w  dniu 27 sierpnia 1957 został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Był też uprawniony do noszenia oznaki pamiątkowej 14 Dywizji Piechoty Wlkp ,1 Dywizja Strzelców Wielkopolskich – zachowała się legitymacja z dnia 26 września 1938 roku podpisana przez Generała Brygady Franciszka Wład.

W 1927 roku w czerwcu / po ślubie/ moi dziadkowie przeprowadził się do Pniew  i zamieszkali przy ul. Wronieckiej 7. Tam też urodziły się ich dwie jego córki : Benia Kałek – Gajewska   i  Zosia Kałek – Łęszczak.

Jak wyglądało życie moich dziadków do czasu wybuchu II Wojny Światowej i z czego się utrzymywali nie wiem.  Z przekazów rodzinnych wynika tylko, że babcia Władysława była wziętą krawcową.

Kiedy wybuchła II wojna światowa, dziadek został zmobilizowany i walczył na froncie zachodnim.

Wzięty do niewoli został wywieziony do stalagu w miejscowości Meklenburg na terenie Niemiec.

Z  przekazu mojej mamy Beni wynika, że babcia Władysława przez jakiś czas ukrywała sztandar Powstańców Wielkopolskich.. Co dalej działo się ze sztandarem nie wiem tym bardziej, że  babcia wraz z córkami została wysiedlona przez Niemców i zamieszkała przy ul Jeziornej.

Tam też zastał rodzinę Bronisław Kałek po powrocie z niewoli.

Od września 1945 roku podjął pracę w Gimnazjum w Pniewach gdzie wykonywał obowiązki woźnego a rodzina otrzymała małe mieszkanie.

W 1956 roku wybudował dom przy ul. Turowskiej 42 na działce otrzymanej z nadania dóbr rycerskich, którą w późniejszym czasie wykupił na własność.

Zmarł we własnym domu po długiej chorobie 01.01.1966 roku. Pochowany jest  na cmentarzu parafialnym w Pniewach.

Tyle ze wspomnień mojej mamy oraz jej krótkich odręcznych zapisków.

A jak ja pamiętam  mojego dziadka Powstańca ?

Był ciepłym, uśmiechniętym starszym panem, który fantastycznie potrafił opowiadać bajki w gwarze poznańskiej. Jednak nigdy nie opowiadał mi o Powstaniu.

Pamiętam, że w klapie świątecznego garnituru miał wpiętą miniaturkę Krzyża Powstańców Wielkopolskich.  Pamiętam, że w każdą niedzielę po sumie spotykał się w Gospodzie ze swoimi kolegami. Byłam zbyt mała żeby zrozumieć czego dotyczyły rozmowy.

Wpisany do „Złotej Księgi Pamięci Mieszkańców Ziemi Dusznickiej” pod pozycją nr 41.

Uchwałą Rady Państwa nr: 12.06-0.953 z dnia 1957-12-06 odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Nr legitymacji B-41452.

Biografię spisała wnuczka Bronisława Kałek Grażyna Grajewska na podstawie zapisków swojej mamy Benigny oraz spostrzeżeń własnych.